Wieshaid van Jezus Sirach 27
01n Bult lu zundegen om der beter van te worden,
dij perbaaiert zien bezit te vermeerdern, kikt nait zo naauw.
02Zo as n pìn zok in vougen tussen stainen boort,
zo vringt zunde zok tussen koop en verkoop.
03Astoe nait vastholdst aan ontzag veur de Heer,
gaait dien hoes mit n gaauwens te gronde.
04Astoe n zeef schudst, komt ter troep veurndag,
astoe mit ain proatst, komt smereghaid van zien gedachten noar boven.
05Zo as diggelgoud van poddebakker in ovent keurd wordt,
zo keurstoe n mensk aan wat of e zegt.
06Zo astoe aan vrucht van boom kweker kenst,
zo kenstoe aan gedachten van n mensk wat e veur het.
07Pries ain nait veur dastoe heurd hest wat e veur het,
want doar wordt n mensk aan keurd.
08Astoe op rechtveerdeghaid oet bist, zelst t ook vinden,
doe kledst die in rechtveerdeghaid as in n pronkklaid.
09Vogels nuzzeln allenneg bie heur aigen soort,
en woarhaid komt bloots bie ain dij hom dut.
10 n Laiw loert op zien vangst,
zo loert zunde op heur dij onrecht bedrieven.
11 Wat n vroom mensk vertelt is altied wieshaid,
mor n onverstand is zo veraanderliek as moan.
12 Blief nait te laank onder domme mensken,
mor neem tied nait in acht onder verstandege mensken.
13 Wat onverstandege lu vertellen, geft dikke aargernis,
heur lagen is n zundeg schottern.
14 Proat van mensken dij aalaan sweren,
lopt joe griezels over graauwel van;
bie aal heur rebulie holdt men handen veur oren.
15 Rebulie van grootske lu staait liek mit bloudvergaiten,
heur roazen en tieren dut zeer aan oren.
16 Dij gehaaimen oetbrengt, verspeult vertraauw,
hai vindt nooit n vrund noar zien haart.
17 Mag dien vrund geern lieden en wees hom traauw,
mor astoe zien gehaaimen oetbrengst,
loop den mor nait meer achter hom aan.
18 Want zo as ain n dode verloren het,
zo bistoe zien vrundschop kwietroakt.
19 En zo as men vogel oet haand ontkommen let,
zo is dien vrund die ontkommen en krigstoe hom nooit weer.
20 Goa nait achter hom heer, want hai is vot,
hai is ontkommen as n gazel aan struup.
21 n Wond kinstoe verbinden,
schelden en ragen kinst goudmoaken,
mor dij n gehaaim oetbrengt, kin ale hoop wel voaren loaten.
22 Dij stiekem knipoogjet, het wat kwoads in t zin,
dij dat deur het, gaait zokkent oet weeg.
23 Hai prat mooi tegen die,
wastoe zegst, kin e nait over oet,
mor loater zegt e hail wat aans,
en vangt die op dien aigen woorden.
24 n Bult heb k n ofgries van, mor naargens meer van as van zonent;
de Heer het ook n ofkeer van hom.
25 Dij n stain omhoog smit, krigt hom op kop,
n verroaderlieke klap, slagt daibe wonden.
26 Dij n koel graft veur n aander, vaalt ter zulm in,
dij n vaalstrik spant, wordt ter zulm in vongen.
27 As ain kwoad bedrift, komt t op zien aigen kop deel,
en hai begript èns nait woarom.
28 n Grootsk mensk bespot en belastert,
mor vroak loert op hom as n laiw.
29 Dij nocht het aan ondergang van vrome mensken,
komt in vaalstrik te laande,
al veur e dood is, vergaait e van pien.
30 Hoat en nied is aldervrezelkst,
n zundeg mensk geft ter aan tou.
|
